ترانشیپ (ترانشیپمنت) چیست؟ | تفاوت ترانزیت و ترانشیپ

در دنیای امروز، حمل‌ونقل بین‌المللی کالاها یکی از اجزای حیاتی تجارت جهانی است. با افزایش حجم تجارت جهانی و گسترش بازارها، روش‌های مختلف حمل‌ونقل و مدیریت لجستیک اهمیت بیشتری پیدا کرده‌اند. دو مفهوم کلیدی در این زمینه، ترانشیپ و ترانزیت هستند که هر دو نقش مهمی در جابه‌جایی کالاها از یک نقطه‌به‌نقطه دیگر دارند. در این مقاله، به بررسی مفهوم ترانشیپ و ترانزیت پرداخته و تفاوت‌های بین این دو را موردبحث قرار می‌دهیم.

تعریف ترانشیپ

ترانشیپ یعنی جابه‌جایی محموله به یک مقصد میانی و سپس رساندن آن به مقصد نهایی. به زبان ساده‌تر این نوع حمل‌ونقل زمانی ضروری می‌شود که مسیر مستقیمی به مقصد نهایی وجود ندارد. یکی از دلایل اصلی ترانشیپ این است که ممکن است در طول سفر نیاز باشد وسیله حمل‌ونقل تغییر کند؛ مثلاً بارهایی که از کشتی در حمل دریایی پیاده شده و سپس به هواپیما سپرده می‌شوند. دلیل دیگر می‌تواند این باشد که محموله‌های کوچک‌تر با هم ترکیب شده و یک محموله بزرگ‌تر را تشکیل دهند یا برعکس، یک محموله بزرگ به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم شود. این فرایند گاهی پیچیده و زمان‌بر است، اما نهایتاً باعث می‌شود محموله‌ها به بهترین شکل ممکن به مقصد نهایی برسند.

مراحل ترانشیپ

  1. دریافت کالا: در این مرحله، کالاها از وسیله حمل‌ونقل اولیه (مانند کشتی، هواپیما یا قطار) دریافت می‌شوند.
  2. تخلیه و نگهداری موقت: گاهی ممکن است کالاها در انبارهای مخصوصی نگهداری می‌شوند تا برای جابه‌جایی به‌وسیله حمل‌ونقل بعدی آماده شوند.
  3. بارگیری مجدد: در این مرحله، کالاها به‌وسیله حمل‌ونقل جدید (مانند کامیون، کشتی یا هواپیما) بارگیری می‌شوند.
  4. ارسال به مقصد نهایی: پس از بارگیری مجدد، کالاها به مقصد نهایی خود ارسال می‌شوند.

مزایای ترانشیپ

ترانشیپ دارای مزایای متعددی است که به بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها در زنجیره تأمین کمک می‌کند. بخشی از این مزایا عبارت‌اند از:

  • افزایش انعطاف‌پذیری: امکان استفاده از مسیرهای حمل‌ونقل مختلف برای دستیابی به مقصد نهایی.
  • کاهش هزینه‌ها: استفاده از ترکیب وسایل حمل‌ونقل می‌تواند به کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل منجر شود.
  • بهبود زمان تحویل: استفاده از مسیرهای کوتاه‌تر و سریع‌تر برای تحویل کالاها به مقصد نهایی.

معایب ترانشیپ

با وجود مزایای ذکر شده، ترانشیپ دارای معایبی است که باید مدنظر قرار گیرد. برخی از معایب قابل‌اشاره در ترانشیپ عبارت‌اند از:

  • افزایش احتمال آسیب به کالاها: جابه‌جایی مکرر کالاها می‌تواند خطر آسیب به آنها را افزایش دهد.
  • هزینه‌های اضافی: هزینه‌های اضافی مرتبط با تخلیه و بارگیری مجدد کالاها در برخی موارد.
  • پیچیدگی‌های لجستیکی: نیاز به هماهنگی بیشتر بین بخش‌های مختلف زنجیره تأمین.

تعریف ترانزیت

ترانزیت به فرایند جابه‌جایی کالاها از یک کشور به کشور دیگر بدون تخلیه و بارگیری مجدد در طول مسیر گفته می‌شود. در این حالت، کالاها به‌صورت مستقیم از مبدأ به مقصد منتقل می‌شوند و در مسیر خود توقف نمی‌کنند.

مراحل ترانزیت

  1. بارگیری در مبدأ: کالاها در مبدأ بارگیری می‌شوند.
  2. جابه‌جایی مستقیم: کالاها بدون توقف و تخلیه مجدد به مقصد نهایی منتقل می‌شوند.
  3. تحویل در مقصد: کالاها در مقصد نهایی تحویل داده می‌شوند.

مزایای ترانزیت

ترانزیت دارای مزایای زیر است:

  • کاهش زمان حمل‌ونقل: به طور معمول جابه‌جایی مستقیم کالاها باعث کاهش زمان حمل‌ونقل می‌شود.
  • کاهش خطر آسیب به کالاها: عدم نیاز به تخلیه و بارگیری چندباره خطر آسیب به کالاها را کاهش می‌دهد.
  • کاهش هزینه‌ها: حذف هزینه‌های تخلیه و بارگیری مجدد می‌تواند به کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل منجر شود.

معایب ترانزیت

با وجود مزایای ذکر شده، ترانزیت نیز دارای معایبی است که باید مدنظر قرار گیرد:

  • محدودیت مسیرها: امکان استفاده از مسیرهای حمل‌ونقل محدود در ترانزیت کالا.
  • انعطاف‌پذیری کمتر: عدم امکان تغییر مسیر در صورت بروز مشکلات یا تأخیرات.
  • نیاز به مجوزهای خاص: برای عبور از مرزهای بین‌المللی ممکن است نیاز به مجوزهای خاصی باشد.

تفاوت‌های کلیدی بین ترانشیپ و ترانزیت

حال که با مفهوم ترانزیت و ترانشیپ آشنا شده‌ایم، در ادامه این مطلب به تفاوت‌های اصلی بین این دو روش حمل‌ونقل کالا و بار می‌پردازیم.

  • جابه‌جایی کالاها: در ترانشیپ، کالاها از یک وسیله حمل‌ونقل به‌وسیله حمل‌ونقل دیگر جابه‌جا می‌شوند، درحالی‌که در ترانزیت، کالاها به‌صورت مستقیم و بدون جابه‌جایی مجدد به مقصد منتقل می‌شوند.
  • توقف در مسیر: در ترانشیپ، کالاها در مسیر خود توقف می‌کنند و ممکن است در انبارهای موقت نگهداری شوند، درحالی‌که در ترانزیت، کالاها بدون توقف و مستقیماً به مقصد نهایی منتقل می‌شوند.
  • هزینه‌ها: ترانشیپ ممکن است هزینه‌های اضافی مرتبط با تخلیه و بارگیری مجدد کالاها را به همراه داشته باشد، درحالی‌که ترانزیت معمولاً هزینه‌های کمتری دارد.
  • زمان حمل‌ونقل: ترانزیت معمولاً زمان حمل‌ونقل کمتری نسبت به ترانشیپ دارد، زیرا کالاها بدون توقف به مقصد منتقل می‌شوند.
  • انعطاف‌پذیری: ترانشیپ به دلیل امکان استفاده از مسیرها و وسایل حمل‌ونقل مختلف، انعطاف‌پذیری بیشتری دارد، درحالی‌که ترانزیت انعطاف‌پذیری کمتری دارد.

اما یکی از مهم‌ترین مزایای ترانشیپ نسبت به ترانزیت این است که پس از اظهار اولیه، نیازی به اظهار مجدد ترانزیت‌های بعدی که با ترانزیت اولیه مرتبط هستند، نیست.

علت این امر این است که معمولاً تمامی اطلاعات اظهارنامه‌ها یکسان هستند و تنها حامل تغییر می‌کند. همچنین، ممکن است کالاهای اظهارنامه ترانزیت اول به شکل بخش‌های مختلف در چندین اظهارنامه ترانزیت حمل شوند.

بنابراین، در روش ترانشیپ می‌توان اطلاعات مشترک اظهارنامه‌های ترانزیت‌های متعدد را از طریق سیستم منتقل کرد، بدون اینکه نیازی به اظهار مجدد باشد. این ویژگی باعث کاهش دوباره‌کاری‌ها و افزایش کارایی در فرایند حمل‌ونقل می‌شود.

نتیجه‌گیری

در نهایت، انتخاب بین ترانشیپ و ترانزیت بستگی به نیازها و شرایط خاص هر تجارت دارد. ترانشیپ با ارائه انعطاف‌پذیری بیشتر و امکان استفاده از مسیرهای مختلف، برای تجارت‌هایی که نیاز به جابه‌جایی‌های متعدد و ترکیبی دارند مناسب است. از سوی دیگر، ترانزیت با کاهش زمان حمل‌ونقل و هزینه‌ها، برای جابه‌جایی‌های مستقیم و سریع مناسب است. با درک تفاوت‌های بین این دو مفهوم و مزایا و معایب هر یک، تجار می‌توانند بهترین گزینه را برای حمل‌ونقل کالاهای خود انتخاب کنند و به بهبود کارایی و کاهش هزینه‌های خود کمک کنند.